Binnen de osteopathie wordt er uit gegaan van de totale anatomie van het menselijk lichaam. Het lichaam kent veel structuren, zoals botten, spieren, organen, zenuwen, bloedvaten, enz. Al deze structuren zijn met elkaar verbonden middels het fasciale weefsel. Deze fasciën hebben veel functies, waaronder een steunfunctie, een beschermende functie en ook een glijfunctie. Ieder orgaan, iedere spier, ieder bot heeft zijn eigen fasciale omhulling, maar daarnaast lopen de omhullingen ook in elkaar over. Dit zorgt ervoor dat de fasciën feitelijk gezien één doorlopende structuur zijn, welke tussen de diverse structuren lopen, maar ook het gehele lijf omhullen. Een verhoogde spanning in een bepaald deel van dit systeem leidt ertoe dat het gehele systeem onder meer spanning komt te staan. Dit heeft tot gevolg dat een op het oog onschuldig trauma (zoals bijvoorbeeld een enkelverzwikking) een invloed heeft op het gehele lichaam en dus kan leiden tot (pijn)klachten in een andere regio. Belangrijk is dus dat het lichaam in zijn totaliteit wordt onderzocht, niet alleen op de plaats waar iemand de pijn voelt. Binnen de osteopathische behandeling wordt het lichaam altijd volledig onderzocht, elke behandeling weer!
